„To transformacyjne”: Maoryskie kobiety mówią o swoich tatuażach na świętym podbródku

Zdjęcie: Stephen Langdon Tożsamość Kiedy Nowa Zelandia została skolonizowana w XIX wieku, starożytna praktyka Maorysów moko kauae – czyli świętego tatuowania twarzy kobiet – zaczęła zanikać. Teraz forma sztuki przeżywa odrodzenie. Oto, co to znaczy wytłoczyć swoją tożsamość na twarzy.

Nanaia Mahuta. Zdjęcie autorstwa Kiny Sai

Maoryska kobieta ok. 1890. Zdjęcie dzięki uprzejmości Sir George Gray Special Collections, Auckland Libraries

Pip Hartley używa swojego uhi, tradycyjnego narzędzia do ta moko. Wideo dzięki uprzejmości Karanga Ink

Kiedy kobieta jest gotowa na przyjęcie swojego moko kauae, pojawia się wewnętrzne powołanie, mówi Pip. „Zdecydowanie to oni reprezentują swoją kulturę i angażują się w nią oraz mają bliższy związek ze swoimi przodkami. Są ludzie, którzy mogą patrzeć na to z jedną brwią uniesioną do góry, nie rozumiejąc tego, ale myślę, że to jest coś, na co te wahine [kobiety] są gotowe – czuć się pewnie w sobie. Nie mogę się doczekać, aż dostanę swój.